دیدنی های استانبول

 

 

برخی از نقاط بسیار زیبا و دیدنی در استانبول

 

استانبول بزرگ‌ترین شهر کشور ترکیه و مرکز فرهنگی و اقتصادی آن است. این شهر در کنار تنگه بسفر و دریای مرمره قرار دارد. تنگه بسفر دو قاره آسیا و اروپا را جدا می‌کند و استانبول تنها شهر بزرگ جهان است که در دو قاره قرار دارد. بندر طبیعی شاخ طلایی یا خلیج در این شهر واقع است.این کلان شهر به عنوان شهر فرهنگی اروپا برای سال ۲۰۱۰ انتخاب شده‌است. 
استانبول همیشه مرکز زندگی اقتصادی کشور بوده‌است که این به خاطر موقعیت اتصالی بین‌المللی راه‌های مرزی زمینی و دریایی می‌باشد.

 

 تنگه بسفر 

در مدت اقامت خود در استانبول ، هرگز گشت و گذار با قایقهای قدیمی و سنتی در تنگه بسفر را فراموش نکنید. این تنگه در واقع قاره اروپا را از قاره آسیا جدا می کند. سواحل تنگه بسفر ترکیبی است از زمانهای گذشته و حال و به نوعی شکوه و جلال امروزی و زیبائی و سادگی گذشته را به تصویر می کشد. هتل های مدرن و ویلاهای چوبی قرار گرفته در حاشیه ساحل به همراه کاخهای زیبای مرمرین که در مجاورت قلعه های سنگی روستائی و دهکده های کوچک ماهیگیری قرار گرفته جذابیت این منطقه را دو چندان نموده است. گردش با قایق یکی از بهترین راههای تماشای اطراف تنگه بسفر است . 

با گردش در این منطقه توسط قا یق که بصورت زیگزاگ حرکت می کنند شما این امکان را خواهید داشت تا تقریباً تمامی ساحلهای اطراف تنگه را از نزدیک مشاهده کنید. در صورت تمایل به گردش با قایق در این نواحی از ایستگاه امین انو سوار بر کشتی شوید.هزینه گردش با کشتی در این منطقه علیرغم زمان 6 ساعته آن بسیار مقرون به صرفه می باشد. درصورت تمایل به استفاده از قایقهای اختصاصی جهت گردش ، در اطراف منطقه خلیج آژانسهای مخصوصی وجود دارد که با مراجعه به آنها می توان به سیاحت پرداخت. در این آژانسها تورهای نیم روزه شبانه یا روزانه دایر می باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برج گالاتا

این برج 62 متری در سال 1348 بنا نهاده شد. به هنگام غروب آفتاب از بالای این برج منظره زیبائی از تنگه بسفر در زیر پاهای خود خواهید دید. ضمن اینکه شما می توانید از رستورانها و کلوپهای شبانه نزدیک به این محل هم دیدن کرده و لذت ببرید.
کیزکولسی (برج دختر) : یکی از رمانتیک ترین مکانهای استانبول به شمار می آید. این برج در قسمت ورودی خلیج استانبول قرار دارد. علیرغم اینکه این برج در قرن دوازدهم ساخته شده اما ساختمان کنونی آن متعلق به قرن 18 میلادی می باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

كاخ توپكاپي

کاخ توپکاپی که در طول قرون 19-15 در مرکز امپراطوری عثمانی قرار داشته است. ساختمان جدید کاخ توپکاپی از سال 1466 شروع و در تاریخ 1948 و پیش از فوت سلطان محمد فاتح در سال 1478 ساخته شده است

 این کاخ توسط محمد فاتح در ۱۴۵۳ بنیان شد و تا درگذشتش در سال ۱۴۸۱ در آن زیست. پس از او محل زندگی سلاطین و دولتمردان عثمانی بود و محمد دوم آخرین امپراطوری بود كه در آن خانه كرد. توپ‌كاپی از میان قرن‌ها بزرگ‌تر شد و چهره عوض كرد اما بنیان چهار باغ او همان ماند كه بود. كاخ دارای باغ بسیار باشکوهی است.

در سمت راست کاخ درختان سرو قرار گرفته و مطبخ‌های کاخ نیز در همین سمت جای گرفته‌اند. امروزه از این محل به عنوان نمایشگاهی از مجموعه‌های کریستال، نقره و ظروف چینی که مربوط به دوره امپراطوری عثمانی است، استفاده می‌شود. در قسمت چپ کاخ حرمسرا قرار دارد. در این بخش همسران و فرزندان سلاطین در انزوا زندگی می‌کرده‌اند. سومین بخش کاخ نیز شامل سالن اجتماعات ، کتابخانه احمد سوم ، نمایشگاهی از لوازم شخصی سلاطین و خانواده‌ی سلطنتی ، جواهرات بسیار مشهور و قیمتی و نیز مجموعه‌ای از دست نوشته‌ها می‌باشد. در میانی‌ترین بخش این قصر زیبا عمارتی است که ردای حضرت محمّد (ص) در آن نگهداری می‌شود. این ردا پس از آن که عثمانی ها به دین اسلام گرویدند به استانبول آورده شد.
موزه های باستان شناسی در قسمت داخلی اولین حیاط کاخ توپ کاپی قرار دارند. در این مکان کلکسیونی از عتیقه‌ها و گنج های با ارزش وجود دارد. از جمله این آثار با ارزش می توان به تابوت سنگی اسکندر و نمای سر در معبد آتن اشاره کرد. در موزه مشرق باستان نیز می‌توان نمونه هائی از هنر سومریها ، بابلیها و عاشوریان را یافت کرد.

نكته: صبح زود به دیدن موزه بروید و اول حرم را ببینید كه دیرتر شاید این شانس را نداشته باشید.

 

 

 

 

مسجد سلطان احمد (مسجد آبی)

مسجد سلطان احمد (مسجد آبی) به ثمر نشستن همه تلاش‌ها برای هماهنگی، تقارن و ظرافت است. با شش مناره و حیاطی كه از همه مساجد دوره عثمانی بزرگ‌تر است. فضاهای داخلی نیز همچنین بزرگ هستند، ده‌ها هزار كاشی آبی رنگ ایزنیك (شهری در نزدیكی آنتالیا كه كاشی‌ها در آنجا ساخته شد) و دلیل شهرت این مسجد به نام مسجد آبی، ۲۶۰ پنجره با شیشه‌های منقوش و نمازخانه‌ای وسیع و باشكوه. این مسجد در فاصله سالهای ۱۶۰۹ تا ۱۶۱۶، هزار سال پس از مسجد ایاصوفیه، توسط معماری بنام محمت (محمد) ساخته شد.